: Het verhaal
Voor mij begon dit allemaal in 1984. Richard van Vliet was op zoek
naar mensen die van aanpakken wisten. Hij had al verwoede pogingen
ondernomen om wat vrienden van school zover te krijgen, maar helaas het
bracht niets op dus haakte ze af. Zo kwam ie ook bij mij. Er moest een
elektrische installatie aangelegd worden ergens in Frankrijk.
Pater Kohut had door de jaren heen twee panden. Aan
het hoger gelegen pand was een stuk aangebouwd. Daar was de oude keuken
van het Ooglijders gasthuis te Utrecht (Nederland) geplaatst. Pa van
Vliet had aan wat touwtjes getrokken en voor niet al te veel geld die
keuken kunnen overnemen. Nog een paar sponsors voor de rit naar
Frankrijk, een hele dosis vrije tijd, en de keuken was een feit.
Nu nog de elektriciteit. 30 jaar geleden was er
wel wat aangelegd, maar dat voldeed niet om deze nieuwe aanbouw 3
verdiepingen bestaande uit een lift, een 12-tal kamers, een kapel, een
zaal en een keuken te voorzien van stroom. Schakelmateriaal en een
nieuwe schakelkast moesten geïnstalleerd worden.
Enfin wij er naartoe…. De eerste stappen waren
gezet.
Hele fijne herinneringen hou je daar aan over.
Variërend van 10-tallen kinderen in klederdracht spelend zingend onder
de kersenbomen. Tot het spelen van de Bandoera onder het genot van een
glaasje rabarberwijn . Tot het zingen van het Otce Nas (onze vader). Tot
het uitzoeken van een 50-tal gele en oranje draden welke allemaal
verschillende groepen waren. Tot een begeleidster van 2 meter hoog met
een schoenmaat van 48+ die door ons breeduit werd genoemd. Tot dat hele
tengere nonnetje dat met 1 hand in haar lies onder aan het trappenhuis
fluisterend Oooottttttcceeee roept.
En toen werd het een beetje stil rondom pater Kohut. Tot
medio 2003. De Franse regeltjes rondom elektrische
installaties zijn wat aangetrokken, met als gevolg dat het lager gelegen
gebouw volledig werd afgekeurd. En……. De mannen sprongen weer in het
gareel. Voor Kohut???? Altijd!!! Later hoorde we dat ie er nogal wat
preken en gebedjes aan gespendeerd had, maar vanuit de colonnie was er
geen reactie geweest en ook de installateurs uit de omstreken vonden de
klus te groot om aan te pakken. Met een flinke donatie van het U.B.K. en
opnieuw een hoop vrije tijd zijn we weer begonnen. Overal nieuwe kabels
inclusief aarde, noodverlichting, brandmeldinstallatie etc. Weekend na
weekend naar Frankrijk.
Ad, Bee, Andre, Myroslaw (voor het ophalen van oude
herinneringen :-) Roman, Peter, Piet, Richard en ik in wisselende
combinaties, de één wat vaker dan de ander.
Stevig aanpakken, op zijn tijd een maaltijd van
“eigene garten” een Frans wijntje een stukje kaas.
Als het gaat om de renovatie activiteiten, dan
volgt hier nog even een overzicht van de hoofdrolspelers
Ad, (klik
hier voor
zijn website)
Gelukkig begint zijn naam met een A zodat ie boven in het
lijstje wordt weergegeven. Ad komt al meer dan 35 jaar bij Pater Kohut over de vloer. Eigenlijk is het allemaal zijn schuld :-)
Door zijn enthousiasme en volhardendheid hebben de onderstaande
personen op een of andere manier een band met Pater Kohut
gekregen. Altijd was en is er wel wat te doen. De keuken van het
Ooglijders gasthuis plaatsen, boiler installeren, bedrading
aanleggen. Tegenwoordig wordt zijn taak een stuk complexer, want
ten eerste moet hij een coördinerende rol vervullen tussen de
aanwezige arbeiders. Maar tevens verzorgt Ad een afstemmende
functie tussen het technisch kwalitatief correct werk en de
wensen en ideeën van Pater Kohut. En ik kan je uit persoonlijke
ervaring vertellen dat dit een hell of a job is. |
|
|
Andre,
Ondanks de velen uren dat Andre met name de laatste twee jaar
bij Pater Kohut aan het werk is ken ik hem persoonlijk niet zo
goed. Ik denk dat het tijd wordt dat ik eens met Andre ga
praten. Een vakman. Dat kan je wel zien aan zijn werk. En waar
ik natuurlijk ook mijn petje voor af neem is dat sinds die 20
jaar dat ik nu bij Pater Kohut kom Andre de eerste is die het
voor elkaar heeft gekregen om witte wijn op tafel te krijgen,
naast de gebruikelijke rode wijn. Helemaal niet gek als je het
mij vraagt. |
Bee,
Is absoluut niet de meest technische man in ons midden, maar
blijft maar doorgaan. Vertel Bee wat er moet gebeuren, en het
komt voor elkaar. Als het niet helemaal duidelijk is, dan vraagt
ie effe hoe het moet, en vervolgens gaat ie maar weer door. |
|
|
Johan,
Een man, klein van postuur, maar groot van hart, heeft een
enorm bedrag ter beschikking gesteld om het sanitair aan te
pakken.
Stel je toch eens voor. Het oude vervallen sanitair vervangen
door nieuw. Dat wil zeggen toiletpotten die niet meer lekken,
een afvoer die niet om de haverklap verstopt is, wastafels met
stromend warm water en douches.
Inderdaad een geweldige uitdaging, een enorme klus, met een
verrukkelijk vooruitzicht |
Myroslav, (klik
hier voor
zijn website)
Jawel Dr. Anonowycz voormalig dirigent van het UBK. Was tot
kort voor zijn overlijden ook regelmatig van de partij. Alleen al zijn aanwezigheid gaf
een bijzondere dimensie aan een bezoek aan Pater Kohut. Nog maar
niet te spreken van wat er met je gebeurt als hij achter de
piano gaat zitten en uit volle borst het Viruju (Credo) gaat
zingen. Het kippenvel staat een halve meter hoog. Sterker nog...
De kippenveren komen ook al door. Geweldig, grandioos
fantastisch. |
|
|
Peter,
Vestigingsmanager bij een elektrotechnische groothandel. Zo zie je maar welk een
gemêleerd gezelschap zich vrijwillig inzet voor Pater Kohut.
Peter kan vertellen hoe fascinerend het is om met een Palm in de
hand te kijken naar een paar Koi karpers en staat ook bij Pater
Kohut zijn mannetje. Zoals velen is ook Peter multi-functioneel
inzetbaar, of het nu draad trekken, pijp buigen, trespa platen
monteren, whisky drinken of uitslapen is, allemaal geen probleem
voor Peter. |
Piet,
Altijd bereid om een aria ten gehore te brengen. Hij
overdrijft natuurlijk enorm over die gigantisch Rolls Royces
waar hij regelmatig in moet rijden, maar dat nemen we voor lief.
Piet wordt echt voor alles misbruikt. Hoe hard wij het ook
proberen, hij is niet kapot te krijgen. En ondanks dat alles
vindt hij toch altijd nog weer een moment om met een geschild
appeltje langs te komen. |
|
|
Richard, (klik
hier voor de site)
Doet ook wel eens wat.....
En nu zonder dollen. Richard is directeur van Van Vliet
installaties en heeft voor een groot deel het stokje van (zijn
vader) Ad overgenomen. Het bedrijf heeft in de loop der tijd al
voor een gigantisch kapitaal in het werk bij Pater Kohut
gestopt. En dan heb ik het nog niet eens over de uren arbeid.
Maar daar zal ik het niet te lang over hebben. Richard heeft met
zijn geweldig netwerk van leveranciers en relaties de juiste
middelen als het gaat om de aanschaf van materiaal. En zoals het
spreekwoord zegt: Goed gereedschap is het halve werk, nou wat
dat betreft hebben we al heel wat te danken aan Van Vliet
Installaties. De mailtjes die ik tegenwoordig van Richard krijg
als we nog geen dag terug zijn, gaan zo ongeveer : Rob, wanneer
kan je weer? gr. R. |
Roman,
De ingenieur van het gezelschap. Is als ing. natuurlijk
moeilijk te overtuigen van bepaalde praktijk situaties, maar ook
Roman staat zijn mannetje als het gaat om draad, kabel, pijp,
balk, plaat uitslapen etc. Zijn speciale definitie van zo'n
heerlijk stukje Emmentaler (kaas): Een geel klef zout vies
stukje klei. Nou zeg ik je... |
|
|
Rob,
Is de persoon die naast
het werk bij Pater Kohut ook nog wel eens achter de computer
kruipt om een website in elkaar te flansen. Na een paar bakken
koffie komt hij tot de meest lovende woorden voor deze en gene. |
Rob van den IJssel |